SIELANA NIEWYBACZALNA

dzien wywlekniety do cna

dosc mam. dosc. za duzo. za "bohato". choczu idty u chatu. krew sie we mnie (ormianska?) burzy. orientalne geny podpowiadaja - wez sie szybko upij. albo co. surrealizm musi koniecznie byc wy...balansowany zyciem NORMALNYM. zaczynam rozgladac sie za jakim drongiem, klonica czy innym badylem, by sobie w golen nim dac dla ROWNOWAGI.

za duzo piekna na raz. za malo YANG przy nadmiarze YING. niedostatek pong, dodatnie saldo ping. pora sie uszczypnac. wywlekam sie z jaskini pelnej nietoperzy, przez dziurke skalna pelgne myslac - a co bedzie jak sie ziemia zatrzesie albo skalka tompnie jak szyb na szychcie sztygara piontka?

nie tompnelo. jestem w lodce i mysle o jednym jeno - szybko do domu, napelnic szklanice tym rumem za dwa zlote, gembe blotem a wlosy popiolem i POKUTE odprawiac. wszak to co sie dzialo tu - to orgia hedonizmu i totalny brak rownowagi. to sie da odkrecic, dam se po mordzie i bedzie mi lepiej.

wbrew samemu sobie - masochizm wrodziny daje sie we znaki - puszczam perskie oko do charonow i mowie - NEXT please. jedziem na kolejna wyspe. jak szalec...? szalec, cholera jasna.

chlopaki wioza mnie ku kolejnym horyzontom, na jednej, na skaly kawalku znak na dekturze: tu jest duza laguna bezkomputerowa, nie taka jaka pamietacie u leonarda di karpia we filmie plaza z plastykowymi palmami. wierze im.

BO JEST.

di karpio, spadaj. slowa, slowa. a pan gada, gada... tu jest PLAZA, laguna i odlot. zdjecia niestety nic a nic nie oddaja tego co sie dzieje za burta. trudno. lepszy ryz nic nisz.



oplywamy lagune dookola - nikt sie nie kapie. nie nurka nikt.
nie ryzykuje ponownej kompromitacji i nie prosze o jet-ski.
nie rzucam sie przeszkadzac. ten spokoj TRZEBA szanowac.



a to dopiero poczatek. na dodatek informuja mnie, ze alex garland to wlasnie te lagune mial ne mysli gdy pisal ksiazke. bestsellera znaczy. szybki podglad wyszukiwarka potwierdza, brooke shields blue lagoon tez tutaj. indiana jones gra komputerowa - i owszem. indy w wielkiej lagunie.

obiecuje sobie wyrzucic ksiazke i dvd po powrocie. odrobina gniewu na sprzedawczykow - i JUZ czuje sie lepiej. sa szanse na rekonwalescencje po tej obmierzlej natury urodzie.

w drodze do domu obok lodki wyskakuje z wody latajaca ryba, slonce sie chyli ku zachodowi. dosc tego! na cale szczescie lodz wbija sie nosem w piasek i wyprawa sie konczy.

dzien jednak trwa. nie wybacze mu gdy sie skonczy.