SINGAPORE FOOD EXPO

jak grzeszyc to grzeszyc!

poniedzialek - sok z selera, selerowa lodyga, sok z owoca z gwiazdkom, jablko
wtorek - woda, lodyga selera, woda, ogorek kiszony
sroda - sok z owoca z gwiazdkom i selera, lodyga selera, sliwki dwie, woda
czwartek - woda, lodyga selera, ogorek, woda
piatek - woda, ogorek, sliwka, lampa... bogiem a prawda - dwie lampy. i pol.



sobota - woda, lodyga selera, woda... wjazd na EXPO





tam gdzie cyferka 4 namalowana czerwona farbkom - tam narodu najwiecej...



bo dzis
hektary ostatniego (to znaczy - wczorajszego) krzyku technologii budowlanej (jak to sie szybko zmienia) oficjalnie zamieniono na lokalna garkuchnie!



tlum jak w nie przymierzajac japonii podczas strajku obslugi barow z karaoke, lokiec wystawiam do przodu i pre jak ludo-lamacz wywijajac telefonem nad glowami plebsu. zdjec nie fotoszopilem, wszystkie sa zakitraszone mniej lub wiecej. ale czego sie bylo spodziewac? ZARCIE to narodowa pasja singapurianinow, a targi zarciem to swieto narodowe. gastronomiczny patriotyzm z widelcem w dloni zamiast szturmowki.



szuka pan wywazonej diety, w warzywa i owoce bogatej?
oczywiscie, ze mamy. u nas sie to nazywa pierogi, somozy i sajgonki.
bogato. dietetycznie. wywazeno... wywaz... wywazono.



orgia barw i zapachow przeszkadza w jasnym wyrazaniu sie, zreszta, ocencie sami:



bak-ua - grilowane platy slodkiej wieprzowiny
(specjalnosc makao, HK, sing oraz... analfabetow)



"warzywne racuchy" czyli... krewetki w ciescie. a robi sie je tak jak wiekszosc tu:



na glebokim oleju. aorta dostaje spazmow na sama mysl o chorym sterolu.
nos zas prowadzi w strone zapachu herbacianych jaj.



moje ulubione. niestety najlepsze sa drugiego a nawet trzeciego dnia. te sa jeszcze za mlode... taki ekwiwalent ogorkow malosolnych :)



by zatrzec niemile wrazenie jakie wam zostawil balut filipinski - oblupuje je i udowadniam ich "normalnosc". te jaja sa gotowane w lisciach herbaty i trzymane na maciupcim ogniu dniami i nocami - az nabiora piekngo aromatu i kolorowych zylek wzdluz popekanych skorupek.



zdjecie dryglo, ale intencje oddalo.



krab w sosie czili. czyli czili krab. pan sprzedaje cale zestawy sosowe do produkcji lokalnych specyjalow, a to kraba, a to laksy a to nawet ryzu do kurczaka hajnanskiego. chcecie przepisy? nie?



slusznie, bo i po co? wszystko dzis mozna zasloiczyc.

jesli juz o krabie mowa, ryz klejki z owocami morza...



serwowany w krabowych skorupkach.

dawno nie bylo nic smazonego we frytkownicy?
wez cokolwiek - i buch go w olej!



przysmaki kuchni stylu nonya (czyli ryby i swinka dla malzenstw chinsko-malajskich... wytlumacze pozniej...).

tak zas wyglada produkcja sju mai (o ktorych bylo poprzednio)



nadziewane sa swinka i krewetka



ta ostatnia trafia na wierzch



siup do parownika i... juz gotowe.

dla milosnikow sezamkow - raj zamienia sie w pieklo - decyzje, decyzje.
cala sekcja w sezamkowych ofertach...



oraz dyscyplina dodatkowa:



olej. jaki? sezamkowy.
zaoleilo mnie. pora na produkty zdrowe. sa?



cholera wie. yerba mate jest bardziej legenda niz panaceumem. pomimo to nabywam trzy paczki i maszeruje dalej. to moze jakas salatke, dla zdrowia?
jest. aczar, czyli to czego zabraklo w moich ogorach.



marchewka, ananas, kapusta i orzeszki ziemne. reszta jak u nas. czyli ogorki i ocet. aczar to akompaniament. role glownego muzykanta dostaje curry.



curry z ryby...



curry z kurry.

melodia mila lecz niekompletna. tu potrzebne pierwsze skrzypce - ewentualnie ostry jak brzytew wokal. solista dzis jest:



sambal. tu po lewej blaczan. po prawej ikan bilis. mniam.
curry, sambal, aczar... ryz? mozna, ale mozna jeszcze bardziej - kluski. smazony bihun? jak najbardziej.



pstrykam a pani na to, cos pan najlepszego zrobil? dziwie sie, expo przecie, zdjecia sa WSKAZANE. alez tak, odpowiada, lecz zrob zdjecie temu-tu, o! bo ja sie napracowalam, zeby tak ladnie wygladalo...

robie. oto ono.



a oto pani:



a skoro juz o pani mowa - wszyscy jacys tacy usmiechnieci i mili, zreszta zobaczcie sami







koniec z ta etnografia, wracamy do kulinarium:



tajlandzki deser - pan ma gumiaste ciasto w reku, ciastem tym bez ustanku miendli i od czasu do czasu macka po patelni - stawia mokrego kleksa i odkleja pozostawiajac zapackana patelnie innym.



ci inni piluja by ciasto nie spalilo sie, zrywaja je z blachy (na tym zdjeciu jak na zlosc gostek sam to robi) nadziewaja slodkosciami... jak mozna taka torure wytrzymac. kupuje. ide dalej.

to ponizej to powod zanikajacej populacji rekinow.



zupa z pletw mordercy.



"szerokim gestem nabieraj, szerokim... idioto! wiecej pary!"
czy rekiny go slysza?